ذکر مصائب خروج سیدالشهدا علیه‌السلام از مکه
از کعـبه رو به کـربـبلا می‌کند حسین وآنجا دوباره کـعـبه بـنا می‌کـند حسین گر ساخته است خانه‌اى از سنگ و گل، خلیل آن جا بـنا ز خـون خـدا می‌کند حـسین روزى که حاجیان به حرم روى می‌نهند پشت از حریم کعبه چرا می‌کند؟ حسین آن حـجّ نـاتـمام که بر عـمـره شد بـدل کـاتـمـام آن به دشت بلا می‌کند حسین آنجا وقوف در عرفات ار نکرده است فـریـاد معـرفـت همه جا می‌کند حسین آنجا اگر که فـرصت قـربـانی‌اش نبود اینجا هر آن چه هست، فدا می‌کند حسین آنجا که سعى بین صفا در دویدن است این جا به قـتـلگـاه، صفا می‌کند حسین آنـجـا حـنـا حـرام بـُوَد بهـر حـاجـیـان اینجا ز خون خویش حنا می‌کند حسین وقـتى به خـیـمه‌گـاه رود از پـى وداع اینـجـا دوبـاره حـجّ نـسا می‌کند حسین بعد از هـزار سـال به هـمراه حاجـیان هر سال رو به سوى منا می‌کند حسین از چار سوى کعبه ز گل‌دسته‌ها هنوز هر صبح و ظهر و شام ندا می‌کند حسین بشنو دعاىِ در عـرفـاتش که بنـگـرى با سـوز دل هـنوز دعـا می‌کـند حسین سر داده است و حکم شفاعت گرفته است بر وعده‌اى که داده، وفا می‌کند حسین در اوج منزلت که «مؤیّد»! از آن اوست گـاهى نگـاه سـوى گـدا می‌کند حـسین |